248) - هو الباقی

سلام 

دیشب وقتی میخواستم بخوابم باخودم گفتم دخترخوب ! دیدی چطور روزها داره میگذره وکارمفیدی نکردی؟ برای رفع عذاب وجدان قبل ازاینکه لحاف وبکشم روی سرم ، باخودم گفتم حتما فرداصبح زود بیدارمیشم وکلی به کارهای عقب مونده رسیدگی میکنم .

صبح زود من شد ساعت نه صبح ، تازه نه صبحی که با جون کندن ازجام بلند شدم . چندساعتی زورکی  کارهایی وانجام دادم و دوباره برگشتم روی تخت . به یکی ازدوستانم زنگ زدم . این دوستم زنی به سن وسال خودم هست و نزدیک به سی ساله که میشناسمش و همکاربودیم . ازبس تو اداره اونا جابه جامیکردن همش میگفت من شدم مثل کلمه  < هوالباقی > روی اعلامیه های فوتی ها .  اسمم باید همیشه  تو تموم احکام جابه جایی اداره باشه .

القصه به دوستم گفتم میگی چرا اینجوری شدم ؟چندساعتی که کارمیکنم انگاری دارم جون میکنم . دوستم گفت قبول داشته باش دیگه بخاطرسنمون هست . دیگه ما به سنی رسیدیم که اون انرژی قبلنا ونداریم . گفتم هنوز زن های به سن وسال ما دنبال جراحی سرتاسری نقاط بدنشون هستند وامید به زندگی توشون بشدت موج میزنه .  گفت اونا راولشون کن .اونا دوست دارند با جراحی نقابی روی جسم مچاله شون و چشم اطرافیانشون بکشند   ، دقت کن روی اعلامیه فوتی ها اگر کسی به سن 48 رسیده باشه دیگه نمی نویسند <مرگ نابهنگام >یعنی خیلی هم بهنگام بوده .اگر دوسال دیگه توسن پنجاه سالگی بمیریم مطمئنا ملت میگن : خدا راحمتش کنه ،پیرزنه دیگه بسش بود دیگه چقدرمیخواست عمرکنه .

درسته رفیقم هیچ بویی از اصول مشاوره همدلانه نبرده بود اما باعث شد  کلی سراین موضوع بحث های خنده دارکنیم  وتجدید انرژی کنیم و به ریش عزرائیل محترم بخندیم .  

گفتم ,اونا ,دوستم ,باخودم گفتم منبع